Οι κήλες είναι εξογκώματα κάτω από το δέρμα του κοιλιακού τοιχώματος που δημιουργούνται όταν μέσω ενός κενού ή ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος περνά περιεχόμενο της κοιλιάς όπως λίπος ή ενδοκοιλιακά σπλάχνα (λεπτό έντερο, παχύ έντερο, ουροδόχος κύστη, ωοθήκες και σκωληκοειδής απόφυση). Η προβολή του οργάνου γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή σαν διόγκωση, που στην αρχή ανατάσσεται εύκολα. Όταν το περιεχόμενο της κήλης δεν ανατάσσεται έχουμε να κάνουμε με μια περισφιγμένη κήλη. Μια κήλη προκαλείται συνήθως σταδιακά και σπανιότερα ξαφνικά. Επίσης σπάνια υπάρχει κάποια γενικότερη αδυναμία του συνδετικού ιστού του οργανισμού ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα δημιουργίας κήλης. Οι πιο συνηθισμένες περιοχές που εμφανίζονται οι κήλες είναι στους βουβώνες (βουβωνοκήλη), στον ομφαλό (ομφαλοκήλη) και στην περιοχή που έχει προϋπάρξει χειρουργική επέμβαση. Άλλες συνήθεις κήλες είναι η επιγαστρική και η κιρσοκήλη, ενώ σπανιότερες είναι η οσφυοκήλη, η κήλη Richter, η κήλη του Littre, η κήλη του Spigel κ.α
Κήλες: Πώς προκαλούνται
Αιτία για κήλες μπορεί να είναι η κληρονομική προδιάθεση, η άρση βάρους, η παχυσαρκία, κάποια παρελθοντική χειρουργική επέμβαση, χρόνιος βήχας κλπ. Οι αιτίες αυτές οδηγούν σε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, με αποτέλεσμα να διαρρηγνύεται ένα σημείο του κοιλιακού τοιχώματος επιτρέποντας τη δημιουργία κήλης. Το αρνητικό με τις κήλες είναι ότι ο ασθενής έχει για μεγάλο διάστημα την επιλογή να μην κάνει τίποτα, αφήνοντας την κατάσταση όπως είναι και αποφεύγοντας οποιαδήποτε χειρουργική παρέμβαση, ειδικά στις περιπτώσεις που η κήλη δεν ενοχλεί. Όμως με το πέρασμα του χρόνου η κήλη θα επιδεινώνεται επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής του ασθενούς και αυξάνοντας την πιθανότητα σοβαρής επιπλοκής. Σε περίπτωση που το περιεχόμενο της κήλης σφηνώσει έξω από το ρήγμα και δεν ανατάσσεται, προκαλείται αυτό που ονομάζουμε περίσφιξη κήλης με κίνδυνο για την αιμάτωση του σπλάχνου. Εάν συμβεί αυτό θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση εντός 6 ωρών, αλλιώς είναι πιθανό να αναγκαστεί ο χειρουργός να αφαιρέσει το περισφιγμένο τμήμα του οργάνου λόγω νέκρωσής του.
Κήλες: Συμπτώματα
Σε περίπτωση που η κήλη είναι μικρή μπορεί να διαγνωστεί μόνο μέσω εξέτασης από χειρουργό. Πολλές φορές επίσης, παχύσαρκοι ασθενείς με κήλη χωρίς ιδιαίτερα συμπτώματα, δε γνωρίζουν ότι έχουν κήλη, και την αντιλαμβάνονται μόνο όταν αυτή μεγαλώσει. Η κήλες μπορεί να εμφανίζουν κάποιο εξόγκωμα κάτω από το δέρμα και να παρουσιάζουν πόνο κυίως κατά την άρση βαρέων αντικειμένων, κατά τον βήχα ή να παρουσιάζουν κάποιο τράβηγμα κατά την ούρηση, την αφόδευση, τη μεγάλη ορθοστασία ή τη διαρκή καθιστική στάση. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς και άμεσος ή κάποιος πόνος ο οποίος χειροτερεύει προς το τέλος της ημέρας. Ο έντονος και συνεχής πόνος με ερύθημα και ευαισθησία είναι σημάδια ότι η κήλη μπορεί να έχει περισφιχθεί.
Κήλες: Προετοιμασία ασθενούς για την επέμβαση
Οι περισσότερες επεμβάσεις αποκατάστασης κήλης δε χρειάζονται από τον ασθενή να παραμείνει στο νοσοκομείο. Θα πρέπει όμως να προσέξει κάποια βασικά πράγματα πριν την εγχείρηση, όπως την προηγουμένη μέρα να μην έχει φάει ή πιεί κάτι μετά τα μεσάνυχτα. Θα πρέπει επίσης ο ασθενής να κάνει ένα καλό μπάνιο το προηγούμενο βράδυ ή το πρωί της ίδιας ημέρας της επέμβασης, ενώ αν έχει πρόβλημα δυσκοιλιότητας θα πρέπει να γίνει κλύσμα ή κάποια ανάλογη προετοιμασία κατόπιν καθοδήγησης του χειρουργού. Τέλος οι κλασικές προεγχειρητικές εξετάσεις είναι βασικό να γίνουν ώστε να ξέρει ο χειρουργός και ο αναισθησιολόγος την πορεία και τη διαδικασία αλλά και τις ευαισθησίες του οργανισμού κατά τη διάρκεια και τη μετεγχειρητική πορεία της επέμβασης.
Κήλες: Λαπαροσκοπική Χειρουργική Αντιμετώπιση
Η λαπαροσκοπική χειρουργική μέθοδος είναι μια νέα επαναστατική μέθοδος αντιμετώπισης της κήλης που θεωρείται golden standard στα περιστατικά αυτής της πάθησης. Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία. Με πολύ μικρές τομές λίγων χιλιοστών στην επιφάνεια της κοιλιάς ο χειρουργός αποκτά πρόσβαση στο σημείο πίσω από την κήλη. Μέσα από το μικρό αυτό άνοιγμα εισέρχεται το ενδοσκόπιο που είναι εξοπλισμένο με μικρή κάμερα και φως. Η εικόνα της κήλης και του περιβάλλοντος ιστού προβάλλεται φωτισμένη και μεγεθυμένη σε μια οθόνη υψηλής ευκρίνειας επιτρέποντας στον χειρουργό να έχει πλήρη θέαση του εγχειρητικού πεδίου με τις μικρότερες δυνατές τομές. Η κήλη αποκαθίσταται από την πίσω πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, με ένα μικρό κομμάτι χειρουργικού πλέγματος να εφαρμόζεται πάνω στην βλάβη της κήλης και να σταθεροποιείται στην θέση του με μικρά ράμματα. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι πως καλύπτονται όλες οι πιθανές θέσεις της κήλης πράγμα που μειώνει τους κινδύνους της υποτροπής, ενώ μειώνεται επίσης αισθητά ο μετεγχειρητικός πόνος και υπάρχει γρήγορη επιστροφή στην εργασία και στις κανονικές δραστηριότητες από την πλευρά του ασθενούς. Μετά την επέμβαση ο ασθενής μεταφέρεται στην αίθουσα ανάνηψης όπου παραμένει μέχρι να συνέλθει από τη νάρκωση και όταν μπορέσει να σηκωθεί και να περπατήσει μπορεί να εξέλθει από το νοσοκομείο. Ο μετεγχειρητικός πόνος με αυτή τη μέθοδο ομοιάζει με μυϊκό πόνο από έντονη εκγύμναση κοιλιακών και δε διαρκεί πάνω από 48 ώρες.
Κήλες: Πλεονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα που έχει η μέθοδος για τον ασθενή είναι πολλά. Με την λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης ο ασθενής επιστρέφει σύντομα στις κανονικές του δραστηριότητες όπως μπάνιο, οδήγηση, ανέβασμα σκάλας, άρση βάρους, εργασία και σεξουαλική ζωή. Επίσης σημαντική είναι η απουσία φλεγμονών και μετεγχειρητικών λοιμώξεων, ενώ οι μικρές τομές δε δημιουργούν τραύμα, δεν κόβονται μύες και άρα δεν υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος. Πρόκειται για μια ανώδυνη και αναίμακτη μέθοδο που χαρίζει την αποκατάσταση πιθανής δεύτερης κήλης στην αντίθετη πλευρά, αλλά και ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, χωρίς εμφανείς τομές.