Η ομφαλοκήλη προκύπτει όταν το περιεχόμενο περνάει μέσα από ένα αδύναμο σημείο ή τρύπα του ομφαλού. Η προβολή του οργάνου γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή σαν διόγκωση, που στην αρχή ανατάσσεται εύκολα. Πρόκειται για μια επώδυνη κήλη που μπορεί να γίνει επικίνδυνη αφού ο ομφαλικός δακτύλιος είναι στενός και εύκολα μπορεί να προκαλέσει περίσφιξη και νέκρωση του περιεχομένου της ομφαλοκήλης. Όταν το περιεχόμενο της κήλης δεν ανατάσσεται έχουμε να κάνουμε με μια περισφιγμένη κήλη.
Ομφαλοκήλη: Πώς προκαλείται
Η δημιουργία κήλης στον ομφαλό είναι πιο πιθανή σε σχέση με μια άλλη, καθώς κατά την εμβρυική ζωή διέρχεται από το σημείο ο ομφάλιος λώρος και άρα είναι εκ φύσεως μια ευαίσθητη περιοχή. Η ομφαλοκήλη μπορεί να οφείλεται σε γενετική προδιάθεση, παχυσαρκία, άρση βάρους, σε κάποια παρελθοντική χειρουργική επέμβαση ή και σε χρόνιο βήχα. Με το πέρασμα του χρόνου η κήλη θα επιδεινώνεται επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής του ασθενούς και αυξάνοντας την πιθανότητα σοβαρής επιπλοκής. Σε περίπτωση που το περιεχόμενο της κήλης σφηνώσει έξω από το ρήγμα και δεν ανατάσσεται, προκαλείται αυτό που ονομάζουμε περίσφιξη κήλης με κίνδυνο για την αιμάτωση του σπλάχνου. Εάν συμβεί αυτό θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση σύντομα, αλλιώς είναι πιθανό να αναγκαστεί ο χειρουργός να αφαιρέσει το περισφιγμένο τμήμα του οργάνου λόγω νέκρωσής του.
Ομφαλοκήλη: Προετοιμασία ασθενούς για την επέμβαση
Οι περισσότερες επεμβάσεις αποκατάστασης κήλης δεν απαιτούν την παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο. Την προηγούμενη μέρα από την εγχείρηση ο ασθενής δε θα πρέπει να έχει φάει ή πιεί κάτι μετά τα μεσάνυχτα. Θα πρέπει επίσης να κάνει ένα καλό μπάνιο το προηγούμενο βράδυ ή το πρωί της ίδιας ημέρας της επέμβασης ενώ, αν έχει πρόβλημα δυσκοιλιότητας, γίνεται κλύσμα ή κάποια ανάλογη προετοιμασία. Τέλος πραγματοπιούνται οι κλασικές προεγχειρητικές εξετάσεις ώστε να γνωρίζει τόσο ο χειρουργός όσο και ο αναισθησιολόγος την πορεία και τις ευαισθησίες του οργανισμού.
Ομφαλοκήλη: Λαπαροσκοπική Χειρουργική Αντιμετώπιση
Η αποκατάσταση μιας ομφαλοκήλης γίνεται με την κλασική τεχνική ή λαπαροσκοπικά. Μικρές ομφαλοκήλες επιδιορθώνονται με μια αντίστοιχα μικρή τομή η οποία χάνεται μέσα στη φυσιολογική ουλή του ομφαλού. Η λαπαροσκοπική χειρουργική μέθοδος γίνεται υπό γενική αναισθησία και με πολύ μικρές τομές λίγων χιλιοστών στην επιφάνεια της κοιλιάς. Από τις τομές αυτές ο χειρουργός αποκτά πρόσβαση στο σημείο πίσω από την κήλη και εισάγει το ενδοσκόπιο που είναι εξοπλισμένο με μικρή κάμερα και φως. Η εικόνα της κήλης και του περιβάλλοντος ιστού προβάλλεται φωτισμένη και μεγεθυμένη σε μια οθόνη υψηλής ευκρίνειας επιτρέποντας στον χειρουργό να έχει πλήρη θέαση του εγχειρητικού πεδίου με τις μικρότερες δυνατές τομές. Στη συνέχεια λύονται οι ενδοκοιλιακές συμφύσεις, απελευθερώνονται τα σπλάχνα που βρίσκονται εντός της κήλης του ομφαλού και ελέγχονται τα ενδοκοιλιακά όργανα. Η αποκατάσταση γίνεται με τοποθέτηση ενός πλέγματος, με ειδική αντισυμφυτική επίστρωση, κάτω από το κοιλιακό τοίχωμα που σταθεροποιείται στην θέση του με μικρά ράμματα.
Ομφαλοκήλη: Πλεονεκτήματα
Με την λαπαροσκοπική αποκατάσταση της ομφαλοκήλης ο ασθενής επιστρέφει σύντομα στις κανονικές του δραστηριότητες όπως μπάνιο, οδήγηση, ανέβασμα σκάλας, άρση βάρους, εργασία και σεξουαλική ζωή. Επίσης σημαντική είναι η απουσία φλεγμονών και μετεγχειρητικών λοιμώξεων, ενώ οι μικρές τομές δε δημιουργούν τραύμα, δεν κόβονται μύες και άρα δεν υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος. Πρόκειται για μια ανώδυνη και αναίμακτη μέθοδο που χαρίζει ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, χωρίς εμφανείς τομές. Ο μετεγχειρητικός πόνος με αυτή τη μέθοδο μοιάζει με μυϊκό πόνο από έντονη εκγύμναση κοιλιακών και δε διαρκεί πάνω από 48 ώρες.
